Το ότι θυσιάζεσαι...

Αλλότες,   εθωρργιούμεστα,
πιό   αραιά   τα   βράδυα,
μα   τώρα,   ταχτικά,   περνάς
κι   είναι   καλά   σημάδια.                                             (Κ/Κ   ΤΕ ΄- 516)

Θωρρώ   κι   ο    τρόπος   σου   ΄λλαξε
και   τα   αιστήματά   σου
και   ότι,   πλιά,   σού   ΄ν΄  αιστητό,
που   λείπ΄ω  από   κοντά   σου.                                      (Κ/Κ   ΤΕ ΄- 517)

Πως   μ΄  αγαπάς,   ματάκια   μου,
πολύ   καλά,   θωρρώ   το ·
και   ίντ΄α  αξία     δώνεις,   πλιά,
στο   αίστημα   το   πρώτο.                                           (Κ/Κ   ΤΕ ΄- 518)

Το   ότι   θυσιάζεσαι,
ιά   μένα,   τ΄  αξανοίω,
τώρα,   αλλά   μο΄  ΄στοίχισε
πολύ   ΄κείνο   ''   τ΄  αντίο   ''.                                      (Κ/Κ   ΤΕ΄ - 519)



                                                                                   Νίκος    Σαρρής 


Από   το   βιβλίο   μου   :   ''   Σταχολόημα...   '',   (2018).