Κυριακή 28 Οκτωβρίου 2012

Τα κομμένα κοτσάκια (ιστορικό)

   
      Πάντα,   λέω,   ότι   δεν   χρειάζεται   να   βιαζόμαστε   να   δημοσιεύουμε   κάτι,    πριν   το   εξετάσουμε,   πολύ,   σε   βάθος   και   πλάτος.   Μέχρι   πριν   λίγα   χρόνια  πίστευαν ότι    τα   κομμένα   κοτσάκια   είχαν   βγεί   στην   κατοχή   του   1940  -  44   και   μετέπειτα.  Σήμερα,   όμως,   μπορούμε   να   πάμε   την   έρευνά   μας,    ακόμα,   παραπίσω.
     1)  Απο   το   ημερολόγιο  του   Απεραθίτικου   Πολιτιστικού   και   Αθλητικού  Συλλόγου     '' ΤΑ   ΦΑΝΑΡΙΑ '',    του   2011,    διαβάζουμε   ένα   κοτσάκι,    που   ειπώθηκε    το   1930     --     και   πιθανότατα    αληθεύει,   αφού   αναφέρεται,   σε   ένα   συγκεκριμένο   χρονικό   γεγονός,   σε   ένα   συγκεκριμένο   γάμο.

Που   σο   δώκαμε   τη   στόλι-
ση   του   μελεθιού   μας   όλη.
  
     Έχει   ειπωθεί,   στο   γάμο   του   Πολιτοπέτρου   και   της   Σταμάτας   τση   Μπουϊουκορήνης.       Το   κοτσάκι   αυτό   είναι   3ου   επιπέδου    (  θα   το   αναλύσω   κι    αυτό   παραπέρα.   Για   αυτό   τον  λόγο   δημιούργησα   και   το   blog.).   Το   έχει   βγάλει   εμπειρότατος-η   τεχνίτης   του   στίχου.     Μακάρι   να  ξέραμε   το   ποιός,   για   να   αναφέρουμε   και   το   όνομά  του   --   και   έχει   βγάλει,   σίγουρα   και   άλλα,   πριν   απο   αυτό,   για   να   έχει   φτάσει   σ΄   αυτό   το   πολύ   καλό   επίπεδο.
     2)   Στο   βιβλίο   του   Σωζοϊάννη   (Γιάννη   Σώζ.   Πρωτονοτάριου)  ''  ΕΝΑ   ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ   ΣΤΗ   ΜΝΗΜΗ   ΚΑΙ   ΤΟ   ΧΡΟΝΟ  '',    (έκδοση   2005,   σελ.  48),    ο   συγγραφέας,     μας   αφηγείται   την   προσπάθειά   του,    να   δημιουργήσει   κομμένα   κοτσάκια.      Αναφέρεται   στο   1937.    Σχετικό   βιντεάκι   στο   f.b,   στις   5-3-2014.   (Απο   Voula - Pat   Protonotariou - Hatzipetros   και   Manos   Protonotarios).   Τα   μεταφέρω,   αυτούσια,   εδώ :


Λίγα   συκωτάκια   κι   αμε-
λέτητα   ΄φερα   να   φάμε.

Ήρθα   σπίτι   σας   μα   οι   (γ)ο-
νείς   σου   μου   ΄πανε   να   φύ(γ)ω.

Κι   είπασι   μου   είντα   θες   ε-
πά   και   μας   - ε-   κουβαλιέσαι.

Είπα   τους   πως   ήρθα   (γ)ια   κα-
λό   σκοπό   κι   όχι   (γ)ια   πλάκα.

Μα   κι   δυο   μαζί   στο   διάο-
λο   με   πέψανε   να   πάω. 

     3)     Πάλι,   απο   το   ίδιο   βιβλίο,   του   Σωζοϊάννη,   (σελ.   47),   μεταφέρω   ένα   κοτσάκι,   της   αδερφής   της   γιαγιάς   του   --   τσι   ιαιάς   του   --  της   Σοφίας.


Στον   Τριάκαθα     δεν   κατε-
βαίνει   μα   είντα   λοάται;   


               Αυτό,   φαίνεται    -   μέχρι   στιγμής    -   πως   είναι   και   το   παλαιότερο   κομμένο   κοτσάκι.   Γύρω   στο   1860,   απο   αφήγηση   Σωζοϊάννη,   απο   το   αναφερόμενο,   παραπάνω,      βιντεάκι.   Σίγουρα,   θα   πρέπει   να   συνεχιστεί   η   έρευνα,   για    να   γνωρίσουμε,    να   εμβαθύνουμε   και   να   κατανοήσουμε,   περισσότερο,   τον   πολιτισμό    τ΄  Απεράθου   και   της  Νάξου.   Γιατί,   πράγματι,   αξίζει   τον   κόπο...



                                                              Νίκος   Σαρρής   

σ.σ.   :    Απο   τη   συλλογή   μου   :   ''  ΑΠΕΡΑΘΙΤΙΚΑ   ΤΡΑΟΥΔΙΑ   -   ΕΡΕΥΝΑ   ΚΑΙ   ΑΝΑΛΥΣΕΙΣ  "


Από   το   βιβλίο   μου   :   ''   Σταχολόημα...   '',   (2018).