Κυριακή 24 Δεκεμβρίου 2017

Υψέλι... , ( 8 ).



Πάντα,   ήνοιωθα   Ένα   με   τη   γής...
                                                                                                  (Α΄΄ - 1464)

Τσ΄  αθρώποι,   που   μας   αγαπούσι,   δε   ν τζι   πετούμε...
                                                                                                  (Α΄΄ - 71)

Εώ,   δε   ζώ,   χωρίς   έρωτα... 
                                                                                                (Α΄΄ - 581)

Ο   άλλος   άθρωπος,   είναι   άλλος   άθρωπος...   Και   έτσι   ξεπερνάτε   τα   ερωτικά   σας   -   ψυχολογικά   προβλήματα.
                                                                                                (Α΄΄ -1493)

Καένας   δε   θωρρεί    το   τίοτα,   άμα    ν τό   ΄χει...   Άμα   ν του   φύει,   αρχεύγει   και   το   υρεύγει...                         
                                                                                               (Α΄΄ - 754) 



                                                                                            Νίκος   Σαρρής

Από   τη   συλλογή   μου   :     ''   Υψέλι...   ''.


σ.σ.   :     Οποιαδήποτε   αναφορά,   κοινοποίηση   ή   μεταφορά   φράσης,    γίνεται,   μόνον,   με   την   προσθήκη   και   του   ειδικού   κωδικού    αριθμού,    που   την   συνοδεύει.


Από   το   βιβλίο   μου   :   ''   Σταχολόημα...  '',   (2018).

Κυριακή 26 Νοεμβρίου 2017

Επόμειν΄ η αγάπη μου...



Επόμειν΄  η   αγάπη   μου
και   τώρα   ταξιδεύγει
μες    στο   μυαλό   σου,   ταχτικά
κι   έρχεται   και    σε   βρίσκει ·
κι   αστροφεγγειές,   καμάρι   μου,
σε   θέρητα   υρεύγει,
μες   σε   τραούδια   μαγικά
κι   αγαπημένοι   δίσκοι.                                            (Κ/Κ   ΟΕ΄- 11)

Επόμειν΄  η   αγάπη   μου,
βαθειά,   μες   στ΄  όνειρό   σου
και   άνω   -   κάτω   κάνω   σε
ότι   να   μ΄  αντικρύσεις ·
και   το   θωρρώ,   φεγγάρι   μου,
πως   τρώω   το   μυαλό   σου...
και   σ΄  έννοιες,   πάντα,   βάνω   σε,
άμα   με   συναντήσεις.                                                         (Κ/Κ   ΟΕ΄- 12)



                                                                                      Νίκος     Σαρρής 

σ.σ.     :     Δικός   μου   τύπος   οκτάστιχου.


Από   το   βιβλίο   μου   :   ''   Σταχολόημα...   '',   (2018).

Κυριακή 22 Οκτωβρίου 2017

Λατρεία...



Κουράϊο   και   υπομονή,
κάνω   όλο   το   χρόνο
και   περιμένω    να   σε   δώ
να   σβήσεις   κάθα   πόνο.                                               (Κ/Κ   ΤΕ ΄- 229)

Όλο   το  μ πόνο   τσι   χρονιάς
εσύ   μου   τονε    παίρνεις ·
και   πάντα,   όντε   θα   σε   δώ,
τη   λύτρωση   μου   φέρνεις.                                            (Κ/Κ   ΤΕ ΄- 230)

Ιώβεια   υπομονή
κάνω,   πού   ώ   το  ξέρω,
ιά   σένα   ίντα,   τράβηξα
και   πόσο   υποφέρω.                                                        (Κ/Κ   ΤΕ ΄- 231)

Εσύ   ιά   μένα   ΄σ΄  ο   ιατρός
κι   η   μόνη   σωτηρία,
απού   τσι   πόνοι   τσι   ζωής ·
και   σέ   ΄καμα   λατρεία.                                                (Κ/Κ   ΤΕ ΄- 232)



                                                                                                Νίκος   Σαρρής   


Από   το   βιβλίο   μου   :   ''   Σταχολόημα...   '',   (2018).

Κυριακή 17 Σεπτεμβρίου 2017

Κάλεσμα...

   
     Δε   μας   σε   σών΄  η   μιά   βολά,
     π΄  αλλάζωμε     ''  χρόνια   πολλά   '',
     το   Σύλλογο   να   σώσει ·
     μα   σας   σε   θέμε   ταχτικά,
     κοντά   μας,   πιο   δυναμικά,
     σ΄ ό,τι   διοργανώσει.                               (Κ/Κ   ΕΓ΄- 16 )

     Στο   Σύλλογό   μας   νά   ΄ρχεστε
     και   να   εδιαφέρεστε
     και   φέρτε   τα   παιδιά   σας,
     χορό   να   τα   μαθαίνετε,
     που   θα   τα   καμαρώνετε,
     ν΄  ανοίει   η   καρδιά   σας.                   ( Κ/Κ   ΕΓ΄- 17 )

     Στο   Σύλλογό   μας   θέμε   σας,
     μαζί   με   τσι   παρέες   σας,
     να   σας   σε   ταξιδεύγει
     στη   Νάξο,   πού   ΄ναι   σμιχτικός
     χώρος,   ιά   όλοι   φιλικός
     κι   ελάχιστα   υρεύγει.                         (Κ/Κ   ΕΓ΄- 18 )

     Ιά   όλοι   μας   είν΄  το   νησί
     η   πιό   γλυκειά   ανάμνηση
    τω   μ παιδικώ   μας   χρόνω ·
     και   βοηθάτε   πιο   πολύ,
     πού   ΄ ν ΄  οι   καιροί   μας   δύσκολοι
     και   δώτε   σα   μ που   δώνω.            (Κ/Κ   ΕΓ΄- 19 )

     Είναι  πολύ   σημαντικό,
     πό΄  ΄χωμε   έν΄  αξώτικο
     σύλλογο,   ΄πά   κοντά   μας ·
     όλοι   να   βοηθήσωμε,
     ΄πά   να   διατηρήσωμε
     ζεστά   τα   έθιμά   μας.                       ( Κ/Κ   ΕΓ΄- 20 )

     Ο   Σύλλογος   ιά   να   σταθεί,
     ν΄  αντέξει   και   να   μη   χαθεί,
     να   ζεί   και   να   υπάρχει,
     χρειάζεται   βαθειά   τομή
     μυαλώ,   μα   και   τη   συντρομή
     του   καθανούς   μας   νά   ΄χει.          ( Κ/Κ   ΕΓ΄- 21 ) 


                                                                              Νίκος   Σαρρής 


              Τό   ΄γραψα   γιά   τον  ετήσιο   χορό   του  Συλλόγου   Ναξιωτών   Αγίων   Αναργύρων   στις   24  -  1  -  2010.   Αλλά   καλό   θά   ΄τονε    να   υπάρχει,   σ΄  ένα   καντράκι,   μέσα   σε   κάθε    αξώτικο   σύλλογο,    ως   οδηγός,   μιάς   και  έχει   γενικότερη  ισχύ.   
Δημοσιεύθηκε,   επίσης    και    στο    blog   e-Νάξιοι.  


Από   το   βιβλίο   μου  :   ''   Σταχολόημα...   '',   (2018).   

Κυριακή 27 Αυγούστου 2017

Μ΄ αρέσει, που τα χάνεις...



Μ΄  αρέσει,   μες   στα   μάθια   σου,
την   ώρα   που   καρφώνω,  
να   ίνεσ΄  άλλος   άθρωπος
και   να   σ΄  αναστατώνω.                                        (Κ/Κ   ΤΕ΄- 94)

Τη   ν ταραχή    στα   μάθια   σου,
στο   κόρτε,   που   σου   κάνω,
θωρρώ   --   πού   ΄ναι   πολύ    γλυκά   --
και  την   απολαβάνω.                                                (Κ/Κ   ΤΕ΄- 95)

Τρέμουσι    τα   χειλάκια   σου,
που   στέκεσαι   κοντά   μου
κι   όνειρα   κάνεις   μαγικά,
νά   ΄ζες   τον   έρωτά   μου.                                       (Κ/Κ   ΤΕ΄- 96)

Τα   μάουλά   σου   κόκκινα
ίνουνται   και   τα   μάθια
λάμπουσι,   ιατί   βάνω   σε
σ΄  ερωτικά   παλάθια.                                                (Κ/Κ   ΤΕ΄- 97)



                                                           Νίκος     Σαρρής    



(Δημοσιεύθηκε   28 / 12 / 2013,   στο   Blog   μου).

Κυριακή 23 Ιουλίου 2017

Το κινητό, μο΄ ΄ζήτηξες...



Το   κινητό,   μο΄  ΄ζήτηξες
κι   είπες   πως   θα   με   πάρεις
και   μού   ΄ναψες   μιά   πυρκαϊά,
που   τσι   φυσά   10 άρης.                                      (Κ/Κ   ΤΑ΄-  170)

Τον   αριθμό   του  κινητού
ιάντα   κι   εζήτας   τονε
και   τώρα,  πάλ΄,   η   έννοια   σου
κι   οι   σκέψες   θα   με   τρώνε.                           (Κ/Κ   ΤΑ΄- 171)

Τι   το   ΄θελες   το   κινητό
κι  ήρθες   να   το    ζητήσεις
και    στη   γ καρδιά   μου   ξύπνησες
χιλιάδες   αναμνήσεις.                                           (Κ/Κ   ΤΑ΄- 172)

Το   κινητό,   πον   ήξερα
ιάντα   κι   εΰρεψές   μου
και   νοιώθω   πως   δε   σέ   ΄βγαλα
απ΄  το   μυαλό,   ποτές   μου.                                (Κ/Κ   ΤΑ΄- 173)


                                                                            
                                                    Νίκος   Σαρρής 


(Δημοσιεύθηκε   5 / 10 / 2013,   στο   Blog   μου).

Κυριακή 25 Ιουνίου 2017

Οι πόνοι μου σταματημό...


Οι   πόνοι   μου   σταματημό
δεν  έχουσι   ιά   σένα,
όσες   αυγές   και   δειλινά
κι  αν   είναι  περασμένα.                               (Κ/Κ   ΤΔ΄- 339)

Οι   πόνοι   μου   σταματημό
δεν   έχου   ν τόσοι   χρόνοι,
που   τσι   καρδιάς   μου,   σού   ΄δωκα
κι   εβάστας   το  τιμόνι.                                (Κ/Κ   ΤΔ΄- 340)

Οι   πόνοι   μου   σταματημό
δεν   έχουσι   κι   αιτία
το   ξέρεις   --   οτι   είσαι   ΄σύ,
παλιά   μου,   ιστορία.                                    (Κ/Κ   ΤΔ΄- 341)

Σταματημό   οι   πόνοι  μου
με   σένα   δε   θωρρούσι
και   συγκινάς   τα   μάθια   μου,
κάθα    που   θα   σε   δούσι.                          (Κ/Κ   ΤΔ΄- 342)


                                                                        Νίκος   Σαρρής   


(Δημοσιεύθηκε   66 / 6 / 2013,   στο   Blog   μου).

                                                                                      
                                

Κυριακή 28 Μαΐου 2017

Τσ΄ Ακρόπολης...


Δεν   ήντεχες,   που   ΄γγιχτικιά,
ήνιωθες   τη   γερμανικιά
σημαία   ν΄  ανεμίζει
απάνω   στην   Ακρόπολη ·
κι   ενέβειτε   υποστολή
κι   εκάματε   π΄  αξίζει.

Ήσουνα   δεκαννιά   χρονώ
και   μες   στσι   σκέψες   ολωνώ
--  ήρωας   τσι   ΄ενιάς   σου  --
εΐνηκες,   πού   ΄ το ΄  μ πολύ
δύσκολη   η   αποστολή
και   το   κατόρθωμά   σου.

Πήρασι,   τότες,   οι   λαοί
--  μες   στου   πολέμου   τη   σφαή  --
θάρρος   κι   επολεμούσα ·
και   νά   που   ΄λευτερώθημα...
κι   όλ΄  η   Αξά   που   σ΄  εχτιμά,
απόψε,   ΄ναι   παρούσα.



                                                         Νίκος  Σαρρής   


σ.σ.    :     Το   έγραψα,   στις   26  -  4  -  2010,   για   την   εκδήλωση   προς   τιμή   του
Μανώλη   Γλέζου,   που   συνδιοργάνωσαν   απο   κοινού   ο   δήμος   Αγίων   Αναργύρων
με   το   Σύλλογο   Ναξιωτών   Αγίων   Αναργύρων,    στο   πνευματικό   κέντρο    του   δή-
μου   "  Μαρία  -  Έλενα  ".   Δημοσιεύθηκε,  επίσης   και   στο   blog   e-Νάξιοι.


Από   το   βιβλίο   μου   :   ''   Σταχολόημα...   '',   (2018).



   

Κυριακή 23 Απριλίου 2017

Ζημιά...



Με   τα   ματάκια   σου   ζημιά
μεγάλη   έχω   πάθει
και   κιντυνεύγω,   που   ερνώ,
να   πρωτοκάμω   λάθη.                                      (Κ/Κ   ΤΕ΄- 170)

Ζημιά   με   τα   ματάκια   σου,
το   ξέρεις,   πως   παθαίνω ·
αλλά   κι  εώ,   πως   χαλασμό
μες   στη   γ καρδιά   σου   φέρνω.                   (Κ/Κ   ΤΕ΄- 171)

Ζημιά   με   σένα   ήπαθα,
αλλά   κι   εσύ   τα   ίδια,
που    οι   καρδιές   ερχέψασι
ερωτικά   παιχνίδια...                                         (Κ/Κ   ΤΕ΄- 172)


Όσο   θωρρώ   τα   δυό   γλυκά

ματάκια   σου,  μωρό   μου,
απάνω   μου,   λωλαίνομαι
και   παίρνεις   το   μυαλό   μου.                       (Κ/Κ   ΤΕ΄- 173)



                                                                    Νίκος     Σαρρής    




Από   το   βιβλίο   μου   :   ''   Σταχολόημα...   '',   (2018).

σ. σ. : Εννοείται,  πως απαιτείται ειδική χειρόγραφη άδεια μου, για να τραγουδηθεί, τμηματικά ή ολοκληρωμένα...

Κυριακή 26 Μαρτίου 2017

Υψέλι... , ( 7 ).


Ο   απόλυτος   σεβασμός   του   Άλλου,   πρέπει   νά   ΄ναι   η   κορυφαία   Ευρωπαϊκή   Αξία,   για   τους   επόμενους   αιώνες ·   ά   θέμε   να   λέμε,     πως   τραβούμε   μπροστά...    
                                                                                                        (Α΄΄ - 1023)

Δε   μπορείς    να   διανοηθείς   και   να    περάσει,   ποτές,   απού   το      μυαλό   σου,    το    πόσο    σ΄  εγάπησα...   Κι   ευτό   σε   σώνει,   κιόλας...
                                                                                                       (Α΄΄ - 31)

Ιά   να   κοπεί   το   τίοτα,   θέλει,   μόνου,   μαχαίρι...
                                                                                                      (Α΄΄ - 1014)

Πάντοτε,   όταν   γράφω   κάτι,   είναι   και   γιά   όλους   του   επόμενους   αιώνες,   γιά   όλες   τις   επόμενες   γενειές...
                                                                                                       (Α΄΄ - 323)

Μ΄  ευτές   τσ΄  αναπνοές  του   Χωριού,   ζούμε...
                                                                                                       (Α΄΄ - 633)



                                                                                                                   Νίκος   Σαρρής



Από   την    συλλογή  μου   :   ''   Υψέλι...   ''.

σ.   σ.   :     Οποιαδήποτε  αναφορά,   κοινοποίηση   ή   μεταφορά   φράσης,   γίνεται,   μόνον,   με   την   προσθήκη   και   του   ειδικού   κωδικού   αριθμού,   που   την   συνοδεύει..


Από   το   βιβλίο   μου   :   ''   Σταχολόημα...   '',   (2018).

Κυριακή 26 Φεβρουαρίου 2017

Δε θέλω να μου ξαναπείς...



Δε   θέλω   να   μου   ξαναπείς,
ποτέ,   να   σου   ξεχάσω,
μα   μοναχό   ν του   θα   ενεί
ότι   να   ησυχάσω.                                                  (Κ/Κ   ΤΒ΄- 125)

Δε   θέλω   να   μου   ξαναπείς,
στο   πέρασμα   του   χρόνου,
ιάντα   μαθές   κι   εγάπου   σε
και   μόνο΄  ΄σένα   ΄πόνου.                                  (Κ/Κ   ΤΒ΄- 126)

Δε   θέλω   να   μου   ξαναπείς,
πως   δέθηκα   μαζί   σου,
ιατί   ιά   μένα   μιά   ζωή,
όλα   τα   πάντα   ήσου.                                          (Κ/Κ     ΤΒ΄- 127)

Δε   ν το   μπορώ   --   και   να   το   θες   --
άλλη   να   αγαπήσω
κι   απ΄  τη   γ καρδιά   κι   απ΄ το   μυαλό,
ιά   πάντα,   να   σε   σβήσω.                                (Κ/Κ   ΤΒ΄- 128)



                                                                      Νίκος   Σαρρής 


Από   το   βιβλίο   μου   :   ''   Σταχολόημα...   '',   (2018).

Κυριακή 15 Ιανουαρίου 2017

Το χρώμα τσι φωνής...




Είναι   το   χρώμα   τσι   φωνής
--   κι   αληθινά   στο   λέω   --
πό΄  ΄χεις,   σα   γ κάτι   θεϊκό
κι   απίστευτα   ωραίο.                                                    (Κ/Κ   ΤΕ΄- 78)

Ότι   ν΄  ακούω   τη   φωνή,
πό΄  ΄χεις,   ξεχνώ   το   μ πόνο
και   ικετεύγω   το  Θεό
να   σταματά   το   χρόνο...                                            (Κ/Κ   ΤΕ΄- 79)

Φέρνει   μου,   μέσα   στο   μυαλό,
π΄  ακούω   τη   φωνή   σου,
τσι   εποχές   τσ΄  αλλοτινές,
που   ήμουν   η   ζωή   σου.                                              (Κ/Κ   ΤΕ΄- 80)

Το   χρώμα   πό΄   ΄χει   η   φωνή,
πό΄  ΄χεις,   πώς   να   ξεχάσω...
εχτός   και   ά   ν την   ακοή,
καλά  -  καλά,   τη   χάσω.                                                (Κ/Κ   ΤΕ΄- 81)



                                          
                                   Νίκος     Σαρρής     


(Δημοσιεύθηκε   1 / 12 / 2013,   στο  Blog   μου).