Κοπελλουδάκι μου, γλυκό...

Κοπελλουδάκι   μου,   γλυκό,
το   ακριβό   μας   μυστικό,
να   μη   ν το   πείς   και   σ΄  άλλοι ·
ιατί   πολλοί   ζηλεύγουσι,
που   τσι   καρδιές   μας   νοιώθουσι,
τη   μιά   δίπλα   στην   άλλη.                                             (Κ/Κ   ΕΕ΄- 10)

Φωθιά   είχα   ν τα   μάθια   σου
κι   εβράζασι   τα   χείλια   σου
κι   είχασι   μέσα   πύρη ·
κι   όσο   σε   θώρρου    κι   ήλειωνες,
ιά   μένα   κι   επελάγωνες,
ήζου   ΄να   παναΰρι.                                                           (Κ/Κ   ΕΕ΄- 11)

Όσο   μπορείς    αγάπα   με
και   ΄φτέψε   ΄κείνα   πού   ΄παμε,
όλα,   στα   όνειρά   σου ·
και   όσο   ζείς   θυμίζουσε,
πως   σέ   ΄θελα  κι   εγάπου    σε
κι   έχε   με   στη   γ καρδιά   σου.                                    (Κ/Κ   ΕΕ΄- 12)


                                                                                     Νίκος     Σαρρής     

Θεέ μου...

Σε   όλα   Σου   ΄σαι   τέλειος
κι   υπέροχη   η   πλάση,
που   ήβαλες   τον  άθρωπο
το   βιό   ν του   να   περάσει.                            (Κ/Κ   ΤΑ΄- 291)

Δεν   έχωμε   φιλότιμο,
Θεέ   μ΄,  αγαπημένε,
και   καταστρέφωμε   τη   γής
και   όλα   μας   σε   φταίνε.                              (Κ/Κ   ΤΑ΄- 292)

Θεέ   μου,   ιά  συχώρα   μας,
συνορισά   μη   μ πκιάσεις,
μαζί   μας,  ιατ΄  αλλοίμονο
του   κόσμου   και   τσι   πλάσης.                      (Κ/Κ   ΤΑ΄- 293)

Σκύψε   και   στάσου   δίπλα   μας ·
μη   μας   σε   παρατήσεις
κι   ευτό   το  δημιούργημα,
πού   ΄καμες,   μη   ν τ΄  αφήσεις.                    (Κ/Κ   ΤΑ΄- 294)



                                                                  Νίκος   Σαρρής    


(Δημοσιεύθηκε   23 / 3 / 2013,   στο   Blog   μου).

Καθυστερεί...

Καθυστερεί,   ιά  να   τη    δώ
και  να   τη   χαιρετήσω,
ια   αυτό    και    πάντα,   μιά   ζωή,
όλο΄  απομείνει΄  απίσω.                                                      (Κ/Κ   ΤΕ΄- 482)

Κάθα   βολά   που   χαιρετά,
θωρρώ   τη   γ και   δακρύζει,
που   σίουρα   κάτι   καλό
κι   όμορφο   τσι   θυμίζει.                                                 (Κ/Κ   ΤΕ΄- 483) 

Αλλάζει   το   βηματισμό
και   πιό   αργό    το   γ κάνει,
ιατί   κι   ευτή   γ καρδιοχτυπά
στο   βραδυνό   σεργιάνι.                                                  (Κ/Κ   ΤΕ΄- 484)   

Άμα   μ περνά   --   ιά   να   τη   δώ   --
πάντα΄  απομείνει΄  απίσω,
ιατί   ξέρει,   πως   σα   γ κι   ευτή
κι   εώ   θα   λαχταρήσω...                                                (Κ/Κ   ΤΕ΄- 485)   



                                                                                             Νίκος   Σαρρής                                     

Ο έρωτάς μας, συνεχά...

Τα   χρόνια   κι   ά   μ περάσασι,
ο   έρωτας   δε   σβήνει
και   μέσα   μας  το   νοιώθωμε   
κι   εώ,   αλλά   κι    εκείνη.                                       (Κ/Κ   ΤΕ΄- 398)

Τίοτα   στην   αγάπη   μας,
δεν   ήλλαξε,   ακόμα
κι   ούτε   και   πρόκεται,    ποτέ,
πρί   να    ενούμε   χώμα...                                        (Κ/Κ   ΤΕ΄ - 399)

Μέσα    στη   γ κάθα   μας   μαθιά,
ο   έρωτας   λυσσάζει
κι    ευτό   που   πρωτονοιώσαμε,
τίοτα,   δε   ν τ΄    αλλάζει.                                        (Κ/Κ   ΤΕ΄- 400)

Ο   έρωτάς   μας,   συνεχά
κι   είν΄  τώρα   τόσοι   χρόνοι ·
και   μοιάζει   του    παραμυθιού
π΄  ουδέποτε   τελειώνει...                                                   (Κ/Κ   ΤΕ΄- 401)


                                                                       Νίκος   Σαρρής     

Έρι - έρι... , μου ( 5 ).

Έρι   -   έρι   -   έρι,

η   ζωή   μου   θά   ΄σου,

αλλά   μ΄  έκαμές   ζα-

βή   κι   εξέχασά   σου...                                                 (Κ/Κ   ΤΣΤ΄- 69)

Έρι   -   έρι   -   έρι,

έχουσι   περάσει

τόσοι   χρόνοι,   αλλά

που   να   μου   ξεχάσει...                                               (Κ/Κ   ΤΣΤ΄- 71)

Έρι   -   έρι   -   έρι,

ιά   θυμήσου,   πού    ΄σου

έρωτάς    μ΄,   αλλότες

κι   ήπαιρνα   το   νού   σου...                                        (Κ/Κ   ΤΣΤ΄- 72)

Έρι   -   έρι   -   έρι,

''   άμα    δε   ν τη   μ πάρω,

μέ   ΄θελε,   να   μ΄  ΄χει  '',

μού   ΄πε,   ''   ιά   κουμπάρο  ''...                                   (Κ/Κ   ΤΣΤ΄- 70)

                                                                                          Νίκος     Σαρρής

σ.σ.   :     ***     εννοείται,   πως   χρειάζεται   άδεια,   για   να   τραγουδηθεί.

(+262…)

Από   το   βιβλίο   μου   :   ''   Σταχολόημα...   '',   (2018).

Ο κόσμος...

Η   μόνη   έννοια   πό΄  ΄χετε,
ο   κόσμος   πρέπει   νά   ΄ναι
κι   ευτό   ισχύει,   γενικά,  
ιά   όσοι   κυβερνάνε.                                                    (Κ/Κ   ΤΕ΄- 361)

Ο   κόσμος,   νά   ν΄  η   έννοια   σας,
πρωί   και   μεσημέρι
και   βράδυ   και   ξημέρωμα,
πώς   θα   τα   καταφέρει.                                             (Κ/Κ   ΤΕ΄- 362)

Ο   κόσμος,   νά   ΄ν΄  η   έννοια   σας,
πρέπει,    πρωί   και   βράδυ ·
δουλειά,   αν   έχει,   ιά   να   ζεί,
κρέας,   ψωμί   και   λάδι.                                              (Κ/Κ   ΤΕ΄- 363)

Τα   δυνατά   σας   βάλετε,
όλοι   και   βοηθάτε,
ά   θέτε   την   Ελλάδα   μας,
σωστά,   να   διοικάτε.                                                  (Κ/Κ   ΤΕ΄- 364)


                                                                                Νίκος   Σαρρής  


σ.   σ.     :      Από   την   συλλογή   μου   ''   ΤΑ   ΤΡΑΟΥΔΙΑ   ΤΣΙ   ΚΡΙΣΗΣ   ''.


΄ν΄    =     είναι

Εώ, δε μ πρόκεται, ποτέ...

Εώ   δε   μ πρόκεται,   ποτέ,
νά   φύω΄  απ΄  το   μυαλό   σου
και   πάντα   θα   σ΄  ανεστορώ
στσι   σκέψες   μου   τα   βράδυα ·
και   δε   σβήνει   το   '' άλλοτε  '',
αλλά   θα   τό   ΄χεις   ΄μπρός   σου
κι   αναρρωθιώμαι   κι   απορώ
ά   σού   ΄φηκε   σημάδια...                                                   (Κ/Κ   ΟΕ΄- 5)

Εώ,   δε   μ πρόκεται,   ποτέ,
να   σηκωθώ   να    φύω
και   κάθα   σκέψη   ιερή,
πού   ΄κανα   να   πετάξω ·
κι   όπως   σ΄  εγάπου,   κάποτε,
πάντα,   θα   σ΄  αξανοίω
και   ας   περάσασι   καιροί, 
χωρίς   εώ   ν΄  αλλάξω...                                                             (Κ/Κ   ΟΕ΄- 6)


                                                                                      Νίκος     Σαρρής   

σ. σ.   :     Τα   παραπάνω   οκτάστιχα    είναι   δικού   μου   τύπου.


Από   το   βιβλίο   μου   :   ''   Σταχολόημα...   '',   (2018).

Ξυπνά σου...

Ξυπνά   σου,   κάθα   πέραμα,
τσι   περασμένοι   χρόνοι
κι   ό,τι   οι   δυό   μας   ζήσαμε,
έρχεται   και   σε   ζώνει.                                           (Κ/Κ   ΤΕ΄- 486)

Παίρνεις   τσι   φιλενάδες   σου,
μπροστά   μου,   να   περάσεις,
ιατί   γ καρδιοχτυπάς   κι   εσύ,
όντε   με   πλησιάσεις.                                               (Κ/Κ   ΤΕ΄- 487)    

Οι   βόρτες   σου   ΄ναι   ταχτικές
και   τα   περάματά   σου,
ιατί   πονεί,   πραμματικά,
ιά   μένα,   η   καρδιά   σου.                                      (Κ/Κ   ΤΕ΄- 488)  

Ιά   αυτό   και   κάθα   βήμα   σου,
αργά   -   αργά,   το   κάνεις,
που   ξέρεις   ότι   σ΄  αγαπώ
και   το   απολαβάνεις.                                                 (Κ/Κ   ΤΕ΄- 489)


                                                                                   Νίκος   Σαρρής                                      

Τα πάθη του ΄Ρωτόκριτου...

Όπου   υπάρχει   άθρωπος
πρέπει   να   τα   διαβάσει,
να   μάθει,    ιά   τα   μάθια   σου,
τα   ίντα   ΄χω   περάσει.                                           (Κ/Κ   ΤΕ΄- 451)

Τα   μάθια   σου   με   σώνασι
κι   ευτά   με   συντηρούσα
και   με   βαστούσα   όρθιο
και   μέ   ΄χασι   και   ζούσα.                                     (Κ/Κ  ΤΕ΄- 452)

Απού   τα   μάθια   σου   ΄παιρνα
πνοή   να   ταξιδεύγω
και   μες   σ΄  εκείνα   τσι   παλιές
στιγμές    μας   να   υρεύγω...                                  (Κ/Κ   ΤΕ΄- 453)

Τα   πάθη   του   ΄Ρωτόκριτου,
πολλαπλασιασμένα,
ίσαμε   εκατό   βολές,
ετράβηξα   ιά   σένα...                                               (Κ/Κ   ΤΕ΄- 454)



                                                                                          Νίκος   Σαρρής   


Από   το   βιβλίο   μου   :   ''   Σταχολόημα...   '',   (2018).

Θέλω μιά θέση...

Θα   τό   ΄θελα,   πάρα   πολύ,
μες  στη   γ καρδιά   σου   νά   ΄μου,
να   νοιώθω   αν   αιστάνεσαι
κι   εσύ   τον   έρωτά   μου...                                 (Κ/Κ   ΤΑ΄- 23)

Θέλω   μιά   θέση   χωριστή,
μες   στη   γ καρδιά   να   κάμεις
και   να   με   βάλεις,   μάθια   μου,
ωσότου   να   ξεκάμεις...                                       (Κ/Κ   ΤΑ΄- 24)

Θέλω   μιά   θέση   μες   στο   νού
και   στη    γ καρδιά    σου   νά   ΄χω ·
έστω   και   λίο,    μπάρεμου,
να   ξέρω   πως   υπάρχω...                                   (Κ/Κ   ΤΑ΄- 25)

Θέλω  μιά   θέση   χωριστή,
να    κάμεις   στη   γ καρδιά    σου ·
νά   ΄μαι   τ΄   αποκορύφωμα
σ΄  όλα   τα   όνειρά    σου...                                (Κ/Κ   ΤΑ΄- 26)
                                                           

                                                                           Νίκος   Σαρρής    

Στην αγκαλιά μου...

Στην    αγκαλιά   μου,   νά   ΄τονε
να   σέ    ΄χα,   με   τα   κρύα,
να  νοιώσεις   και   να   αισταθείς
ίντα   ΄ν΄  η   ευτυχία.                                       (Κ/Κ   ΤΣΤ΄- 406)

Στην   αγκαλιά   μου,   μάθια   μου,
αρέσει    σου   να   μπαίνεις ·
και   τη   μπ ψυχολογία   μου
πολύ   την   ομορφαίνεις.                                 (Κ/Κ   ΤΣΤ'- 407)

Στην   αγκαλιά   μου,   μάθια   μου,
ότι   να   σώσει   κι   έμπεις,
φωτίζεσαι   ολόκληρη,
που   ερωτοεκπέμπεις.                                      (Κ/Κ   ΤΣΤ΄- 408)

Στην   αγκαλιά   μου,   νά   ΄τονε
να   σέ   ΄χα,   κάθα   βράδυ ·
και   με   λαχτάρα   να   κολλάς,
πάνω    μου,   στο   σκοτάδι.                            (Κ/Κ   ΤΣΤ΄- 409)


                                                                                          Νίκος   Σαρρής 


Από   το   βιβλίο   μου   :   ''   Σταχολόημα...   '',   (2018). 

Ίντα να πρωτοθυμηθώ...

Ίντα   να   πρωτοθυμηθώ
απ΄  το   γ καιρό   εκείνο,
που   ζεί   μέσα   στη   σκέψη   μου   
και   τίοτα   δε   σβήνω...                            (Κ/Κ   ΤΑ΄- 568)

Ίντα   να   πρωτοθυμηθώ,
που  έχουσι   περάσει
χρόνια   πολλά,   μα   η   καρδιά
δε   λέει   να   ξεχάσει...                              (Κ/Κ   ΤΑ΄- 569)

Ίντα    να   πρωτοθυμηθώ,
που   όλα   τα   θυμούμαι
και   στην   Αξά   που   έρχομαι
και    στην   Αθήνα   πού    ΄μαι...              (Κ/Κ   ΤΑ΄- 570)

Ίντα   να   πρωτοθυμηθώ
και   πως   να   σου   ξεχάσω,
που    θα   σε   βλέπω   μιά   ζωή
και   δε   θα   ησυχάσω...                             (Κ/Κ   ΤΑ΄- 571)


                                                                                                   Νίκος   Σαρρής


Από   το   βιβλίο   μου   :   ''   Σταχολόημα...   '',   (2018).