Σάββατο 23 Ιουλίου 2016

Κοτσάκια - Διάλογοι...

     
     Διάλογος   σημαίνει   επικοινωνία,   μοίρασμα,   ανταλλαγή.   Σημαίνει   συζήτηση,   διευκρίνιση,   κατανόηση.   Προσέγγιση   με   το   κουβέδιασμα.   Υπάρχουν   διάλογοι   πολλών   μορφών,    για   κάθε   θέμα.   Στο   ποιητικό   κουβεντολόϊ,   στ΄   Απεράθου,   έχουμε   και   τους   διαλόγους.   'Εχουν   γίνει   χιλιάδες   τέτοιοι   διάλογοι,  κατά   καιροί.   Καταπληκτικοί   σε   ποιότητα,   επίπεδο,   οξύνοια,   με   κοτσάκια,   τετράστιχα   ή   και   εξάστιχα,   ακόμα..   (Εδώ   θα   αναφερθούμε    στα   κοτσάκια).   Ό,τι   θες,   το   λες,   με   μορφή   έξυπνου   στίχου...

     Τα   κοτσάκια,   μπορεί,   εκτός   από   ένα   -   ένα,  να   βγαίνουν   και   αρκετά   μαζί,   για   οποιοδήποτε   θέμα.   Μπορεί   μιά   παρέα   να   πιάσει   το   τραούδι   --   με   παλιά   ή    '' εκείνης   της   στιγμής ''   βγαλήματα  --   και   απο   το   βράδυ   μέχρι   το    πρωΐ,   που   θα   ξημερώσει   ο   Θεός,   την   άλλη   ν    ημέρα,  να  λέσι,   ασταμάτητα....   Να   έχουμε,   δηλαδή,   ένα   διάλογο   μακράς      διαρκείας.   Ένα,   ατελείωτο,   ποιητικό   κουβέδιασμα.   Και   θά   ΄ναι    κανείς   πολύ     τυχερός,   αν   μέλος   μιάς   τέτοιας   παρέας,   το   βιώσει.   Δεν   πρόκειται   να   το      ξεχάσει    ποτέ    και   πάντοτε,   θα   το   νοσταλγεί   και   θα   θέλει   να   το   ξαναζήσει...

     Στους   διαλόγους   αυτούς,  φιλικούς   ή    αντιπαράθεσης    τα   δύο   μέρη,   ανοίγουν  κάποιο   θέμα   ή   απαντούν,   αμέσως,   με   κοτσάκια   τελειοποιημένα.  Και   πολλές   φορές   πολύ   καυστικά,  που    ΄γγίζουνε   την   καρδιά   τ΄  αθρώπου...     Τσι   μαχαιριάς,   που   λέμε ·    πολύ   ΄γγιχτικά.   Για   να   πάρουν   --   στο   ίδιο    υψηλό   ποιοτικό,   στιχουργικό,   επιπέδο   --   μιά    φιλική,   επαινετική   ή   αποστομωτική,   άμεση,   έμμετρη   απάντηση...   Αυτοσχεδιασμοί    έντεχνης   μορφής.

     Παλαιότερα,   μιά   κοπέλλα,   εύρισκε   την   ευκαιρία,   με   τον   διάλογο,   να   εκφράσει   τα   συναισθήματά   της,    το   τι   νοιώθει,    τι   σκέπτεται,   κάποια   ανησυχία   της,   μιά   κρυφή   σκέψη,   που   την   βασανίζει   και   την   καίει...   Ή   ο   νεαρός,   να  κάμει   το   παράπονό   του,   να   δώσει   κάποια   εξήγηση,   μιά   σοβαρή   υπόσχεση...   Ήταν   μιά   ευκαιρία   ιά   κουβεντολόϊ,   μεταξύ   τους.   Γνωστοποίηση,   εξωτερίκευση   αισθημάτων   και   γλυκειά   αναμονή   θετικής   ανταπόκρισης...   Αρκετά   από  αυτά,   έχουν   ειπωθεί,   μεταξύ   ερωτευμένων   νέων,   ενώ   χόρευαν    την   βλάχα,   πάνω   στα   χωμάτινα   δώματα      τ΄  Απεράθου.   Και   έμειναν   στην    ιστορία.

     Τα   κορυφαία   και    τα   πιό   αγαπημένα   κοτσάκια   ή   διάλογοι   ήτανε,   πάντα,   τα πεισματικά...   Μπορεί,   βέβαια,    να   είναι   και   φιλικά   ή  επαινετικά   τα   λόγια   των   κοτσακιών   ή   και   οποιασδήποτε   άλλης   μορφής   θέλουμε   εμείς.   Αφορμή   για  στιχοπλοκή   να   υπάρχει...    Κατάθεση   ευστροφίας   και   φυσικής   στιχουργικής   ικανότητας.   Πάντοτε,   μπορούμε   να   κάνουμε   κάθε   κατάσταση    της   ζωής   αιτία   για   όμορφη   στιχοδημιουργία...

     Μπορούν   να   συνομιλούν,   για   ώρα   πολλή,   μ΄  αυτό   τον   τρόπο...   θυμίζοντας   ποιητικούς   αγώνες,   στην   Αρχαία   Ελλάδα.  Με   καταπληκτικά   δείγματα,   ποιοτικότερα   των  αρχαίων   διαλόγων.   Στιχομυθίες,   με   πανέξυπνους,   υψηλής   ποιοτικής   στιχουργικής   τέχνης   διαλόγους,   που   αν   είσαι   ακροατής,   παρακαλάς,    να   μην   τελειώσουν,   ποτέ...   Θαυμασμός   για   το    επίπεδο   του   αστραπιαίου   ελιγμού   και  τις   ευφυείς   απαντήσεις   -   ανταπαντήσεις.   Η    σημερινή   Ελλάδα,   συνέχεια   της   Αρχαίας...


Μερικά   παραδείγματα,   τέτοιων   διαλόγων   :  

---   Μο΄   ΄μήνυσε,   πως   :   ---  Δε   φελλώ  
κι   άμα   ν το   θυμηθώ,   ελώ...

---   Αλλά,   το΄   ΄πάντησα   κι   εώ :
---   Σιά,  το   μ πολυέλαιο ...

..................................................

--   Ήθελα   να   ξέρω   τίνος
μοιάζεις   κι   είσαι   τόσο   χτήνος...

--   Κι   αφού   είμαι   χτήνος,   θε   να
μοιάζω,   ασφαλώς,   σ΄  εσένα...

..................................................

---   Τα   χαλάσαμε   και   ά   μπο-
ρώ,    σε   μοναστήρι   θά   ΄μπω...

---   Και   θά   ΄ρχομ΄  απο   μακρυά,
να    σε   θωρρώ,   καλόγρια...

..................................................

     Ένα   παράδειγμα   ανταπάντησης   σε  διάλογο,   απο   τα   καλύτερα,   κατά   τη   γνώμη   μου   --   σε   στιχουργικό   επίπεδο   --   είναι   και  το παρακάτω   :

---    Έχω  ΄να    ζευγάρι   σοσο-
νάκια    κι   έλα   να   στα   δώσω...

---   Πέψε   τα,   τω   μ Πολιτάνω
σας,   μά   έχω   ΄ώ   και   βάνω...

..................................................

Αναφέρω   και  ένα   παράδειγμα   με   τετράστιχα   :

---   Θυμήσου,   που   σε   φίλησα,
μέσα   στο   φουρναριό   σας
κι   είχα   τη   σκάφη   μάρτυρα
και   το   φουρνόξυλό   σας...

---   Όπου   ΄πες,   πως   με   φίλησες,
ιά   να   με   ρεζιλεύγεις ·
μα   ΄σύ   πονείς   και   ιατρικό
του   πόνου   σου   υρεύγεις...


 Το   ίδιο   ισχύει   και   με   τα   εξάστιχα..



                                                             Νίκος   Σαρρής   

Από  την    συλλογή   μου   :   '' ΑΠΕΡΑΘΙΤΙΚΑ   ΤΡΑΟΥΔΙΑ  :  ΕΡΕΥΝΑ  ΚΑΙ   ΑΝΑΛΥΣΕΙΣ... ''.

σ.   σ.   :
     Για   κάθε   κοτσάκι   ή   ομάδα   κοτσακιών,   μπορούμε   να   μιλούμε   πολλή   ώρα      ή   να   γράψουμε   αρκετές   σελίδες   αναλύοντάς   το.   Κάθε   ένα     είναι   μιά   ιστορία.   Γι   αυτό   και   πάντα,   στο   τέλειωμα   του    κοτσακιού   --   ή   και    του   τετράστιχου   --    βάζω   αποσιωπητικά...   στο   f.b.   μου ,  αλλά   και   στο   κανονικό   γράψιμο   στα    δικά   μου   τραούδια.

     Θα   μπορούσα,   να   παραθέσω,   εδώ,    πολλά   παραδείγματα...   Αναφέρω,   λίγα,   ως   δείγματα,   με   σκοπό   την   καλύτερη   κατανόηση   και   πιό   ολοκληρωμένη   εικόνα   του   θέματός   μας.


Από   το   βιβλίο   μου   :   ''   Σταχολόημα...   '',   (2018).