Κυριακή 18 Δεκεμβρίου 2016

Τσι ζωής...


Χωρίς   να   κάμω   τίοτα
ήφυε   η   ζωή   μου,
που   το   καλύτερο   παιδί,
πού   ΄χε   ο   κόσμος   ήμου.                           (Κ/Κ   ΤΑ΄- 42)

Και   στη   δουλειά   και   στη   ζωή
και   όπου   κι   ά   μπορούσι,
μα   ξένοι   είναι,   μα   γνωστοί,
θα   σ΄  εκμεταλλευτούσι.                               (Κ/Κ   ΤΑ΄- 43)

Εκάθουμου   κι   ενέμενα
πως   θα   γνοιαστούσι   άλλοι,
ιά   μένα,   αλλά   ήτονε
παγίδα   ΄φτή   μεγάλη.                                   (Κ/Κ   ΤΑ΄- 44)

Δεν   είχε   πιό   εργατικό
και   πιό    αξιωμένο
άθρωπο,   αλλά   ΄διάηκες
ταλέντο   μου   χαμένο.                                   (Κ/Κ   ΤΑ΄- 45)


                                                                  Νίκος   Σαρρής     

Κυριακή 20 Νοεμβρίου 2016

Τα δυό σου μάθια...


Τα   δυό   σου   μάθια,  όσο   ζώ,
θέλω   να   τ΄  αξανοίω
και   νά   ΄ναι   απού   πάνω   μου  
την   ώρα   που   θα   φύω.                                           (Κ/Κ   ΤΕ΄- 375)

Νά   ΄τονε   νά   ΄ν ΄  αληθινό,
πως   πάντα,   μ΄  εγαπούσα,
τα   δυό   σου   μάθια   τα    γλυκά
και   πως   ιά   μένα   ΄ζούσα...                                   (Κ/Κ   ΤΕ΄- 376)

Όντε   υρίσω   και   τα   δώ,
τα   βρίσκω   καρφωμένα,
απάνω   μου   --   που   δέβολί   --
είναι   ερωτεμένα.                                                        (Κ/Κ   ΤΕ΄- 377)

Τα   δυό   σου   μάθια,   τα   γλυκά,
όντε   κι   ά   ν τ΄  αξανοίξω,
θωρρώ   τα,   σα   λιμάνι   μου
πο'   ΄κεί   θα   καταλήξω...                                          (Κ/Κ   ΤΕ΄- 378)



                                                                                  Νίκος   Σαρρής 


σ.σ.     :

 ΄ν΄     =   είναι
αξανοίω   =   κοιτάζω,   θωρρώ,   βλέπω
νά   ΄τονε   =   μακάρι   να   ήταν... ,   μακάρι    να   συνέβαινε,   μακάρι   να   ίσχυε...
΄ζούσα   =   εζούσαν
καρφωμένος   =   το  να   κυττάζω   πολύ   έντονα,   απόλυτα,   συγκεντρωμένος   κάπου...
δέβολί   =   μάλλον,   είναι   πολύ   πιθανόν,   πιθανότατα,   σχεδόν   σίγουρα...
όντε   =   κάθε   φορά,   όταν,   άμα


Από   το   βιβλίο   μου   :   ''   Σταχολόημα...   '',   (2018).

Κυριακή 16 Οκτωβρίου 2016

Υψέλι... , ( 6 ).


Μεγάλο   πράμμα   να   χτυπήσει   η   καρδιά...
                                                                                                                    (Α''   -   1183)

Όλες   οι   υναίκες,   πρέπει  ν΄  αγαπήσουσι   από   ΄ναν   Απεραθίτη,   ιά   να   πούσι   πως   εζήσασι...   Κι   ας   μη   ν τονε   πάρουσι,   ποτές.    
                                                                                                                    (Α''   -   1246)

Μετά   τα   50,   ο  άθρωπος   πρέπει   να   διδάσκει ·   άν   
ήτονε   σοφός,   σ΄  όλη   τη   ρέστη  ν του   ζωή... 
                                                                                                                    (Α''   -   685)

Σε   καένα   νόμο,   δεν   πρέπει  να   υπάρχει   παραθυράκι.   Αλλιώς,   δεν   υπάρχει,   καένας,    απολύτως,   λόγος   να   υπάρχει...
                                                                                                                    (Α''   -   295)

Πάντοτε,   ισχύει   ευτό   που   λέω.   Ιατί,   ποτέ,   δε   λέω   κάτι,   που   να   μην   ισχύει.   Και   ιά   αυτό,   κιόλας   κι   είμαι   απόλυτα   αξιόπιστος.
                                                                                                                    (Α''   -   21)



                                                                          Νίκος     Σαρρής


Από   την   συλλογή   μου   :     ''   Υψέλι...   ''

σ.σ.     :     Οποιαδήποτε   αναφορά,    κοινοποίηση   ή   μεταφορά   φράσης,   γίνεται,   μόνον,   με   την   προσθήκη   και   του   ειδικού   κωδικού   αριθμού,   που   την   συνοδεύει.


Από   το   βιβλίο   μου   :   ''   Σταχολόημα...   '',   (2018).

Σάββατο 24 Σεπτεμβρίου 2016

Κοτσάκια και χάϊ - κού ...




Παράδειγμα   κοτσακιού   :
συλλαβές
Παράδειγμα   χάϊ   -   κού   :
συλλαβές
Δε   ν τηνε   κάνω   την   Αξά,
       8
Λιμνούλα  παλιά
       5
μ΄  όλο  το   γ κόσμο  αλλαξά…
       8
ο  βάτραχος   στον   ήχο
       7


πηδά   του   νερού.
       5
Απεραθίτικο.
     16
Matsuo   Basho   (1644  - 1694)
      17


     Θεωρώντας   πως  και  η   στιχουργική    ανήκει   στον    ευρύτερο   χώρο   της   ποίησης,   μπορούμε,   με   βεβαιότητα,   να   λέμε,   πως   τα   Απεραθίτικα   κοτσάκια   είναι   το   πιό   μικρό  --  επιγραμματικό   και   ποιοτικό   --   είδος   ποίησης,  παγκόσμια,   (δεκαεξασύλλαβα).   Απο   ότι   γνωρίζουμε,   τουλάχιστον,   μέχρι   στιγμής...


     Να   πούμε   ότι   το   χάϊ   -   κού   είναι   Ιαπωνικού   τύπου,   τρίστιχο,  μικρό   ποιηματάκι,   ελεύθερης   μορφής,   όμορφο,   ευαίσθητο,   ποιοτικό...   Διδάσκονται   και   στα    Ελληνικά   Δημοτικά   Σχολεία.   Και    είναι   σωστό,   ως   επιλογή,   σαν   πρώτο   βήμα   εισαγωγής   στην   ελεύθερη   --   χωρίς   ρίμα   --   ποίηση   των   μαθητών   μας...


     Κύριο   σημείο,   που   πρέπει   να   δοθεί   ιδιαίτερη   βαρύτητα   και   προσοχή   στην   διδασκαλία   των   χάϊ   -    κού,   είναι   το   να  γίνεται   η   διδασκαλία   τους,   βασιζόμενοι   στο   έργο   κορυφαίων   Ιαπώνων   ποιητών,  του   συγκεκριμένου    είδους   ποίησης,   απο   Ιαπωνικά   έγκυρα   καλομεταφρασμένα   βιβλία,   για   να   μην   υπάρχουν   νοηματικές   αποκλίσεις...   Κάθε   λεπτομέρεια,   έχει   μεγάλη   σημασία.   Αφού   γίνει,   απόλυτο  κατανοητό,   τι   ακριβώς   είναι   το   χάϊ   -   κού,   προσπαθούμε,   να   γράψουν   χάϊ   -  κού   και   τα   δικά   μας   παιδιά...

     Το   κοτσάκι,   λοιπόν,   είναι   μικρότερο   απο   το   χάϊ   -   κού.   Δεκαεξασσύλλαβο   το   κοτσάκι,   δεκαεπτασύλλαβο   το   χάϊ   -   κού.   Είναι   κάτι,   πολύ    απλό.   Και   δεν   επιτρέπεται   --   απ΄  ότι   βλέπω,   ερευνώντας,   στο   ίντερνετ   --   να   μην   το   γνωρίζουν   Έλληνες   εκπαιδευτικοί.   Δεν   είχα   την   απαίτηση,  να   μπορούν   να   βγάζουν   κοτσάκια,   τα   παιδιά   των   Δημοτικών   Σχολείων,   στην  χώρα   μας.   Αλλά,   οι   εκπαιδευτικοί   μας   οφείλουν   να   γνωρίζουν   την   ύπαρξή   του    και    τι   είναι    το   κοτσάκι.   Πρέπει   να   μπεί   ως   γνώση   -   ενημέρωση   -   πληροφόρηση,   στα   αντίστοιχα   Πανεπιστημιακά   τμήματα.

     Ας  με   καλέσουν,   στα   Πανεπιστήμια,   να   μιλήσουμε,   αναλυτικά,   για  κάποιες   βασικότατες   γνώσεις,   για   τα   κοτσάκια,   που   πρέπει,   απαραίτητα,   κατά   την   ταπεινή  μου   άποψη   --   μιά    και   είναι   Μοναδικό   Ελληνικό   Πολιτιστικό   Προϊόν   --      να   έχουν   υπ΄  όψη   τους,   οι   εκπαιδευτικοί   μας.   Και   να   γνωστοποιηθεί   και   παγκόσμια...
   
     Εναλλακτικά,   για   πληροφόρηση,   μπορεί   να   επισκέπτεται   κάποιος   την   ιστοσελίδα   μου   ---   ''Νίκος   Σαρρής   :   Τα   τραούδια   μου...   ''.   ή   το   παλαιότερο   :   nicksarris   1958.blogspot.com   ---   σχετικά,   με   τα   κοτσάκια...   (Απαιτητό   :   Στις   μεταφορές,   να   γίνεται,   πάντοτε,   αναφορά,   με  κωδικούς   και   λοιπές   λεπτομέρειες,   της   πηγής).



                                                              Νίκος   Σαρρής     


Υ.Γ.   σ.σ.   :
     Την   Ιαπωνία   την   έχω   σαν   δεύτερη   πατρίδα    μου   --   και   την   υπεραγαπώ...       Αποτελεί,   σήμερα   --   όπως,   η   Αρχαία   Ελλάδα,   παλαιότερα   --   κορυφαίο,   παγκόσμιο,   πρότυπο...    Η   αναφορά   μου   --  σε   κοτσάκια   και   χάϊ   -   κού   --   είναι   μιά   προσφορά   στην   Παγκόσμια   Γνώση,     που   είναι   πάνω   απ΄   όλους   μας...

......................................................................................

κοτσάκι         :   λέγεται,   με   ρίμα,   τραγουδιέται,   χορεύεται...
χάϊ   -   κού   :   ελεύθερος,   δεκαεπτασύλλαβος,   στίχος


Από   το   βιβλίο   μου   :   ''   Σταχολόημα...   '',   (2018).

Κυριακή 14 Αυγούστου 2016

Αξώτες χορευτές...



Σα   ν τζι   Αξώτικοι    χοροί
στο   γ κόσμο   δεν   είν΄  άλλοι
και   χαίρεσαι   άμα   θωρρείς
τσι  '' βλάχες "   και   τσι   " μπάλλοι ".             (Κ/Κ   ΤΑ΄- 12)

Πιό   μερακλήδες   χορευτές
δεν   έχει   απού   τσ΄  Αξώτες,
ότι   να   μ πκιάνου   ν το  " συρτό "
και   δείχνουσι   τσι   νιότες.                              (Κ/Κ   ΤΑ΄- 13)

Καβάδια   και   σφυρίγματα
και   του   χορού   οι   τρέλλες,
λωλαίνουσι   τσι   νεαροί
και   λιώνου   ν τζι   κοπέλλες.                                 (Κ/Κ   ΤΑ΄- 14)



                                                                                                                                                                                   Νίκος   Σαρρής     

(σ.σ.   :     ***   εννοείται,   πως   θέλει  άδεια,   για   να   τραγουδηθεί.


Από   το   βιβλίο   μου   :   ''   Σταχολόημα...  '',   (2018).

Σάββατο 23 Ιουλίου 2016

Κοτσάκια - Διάλογοι...

     
     Διάλογος   σημαίνει   επικοινωνία,   μοίρασμα,   ανταλλαγή.   Σημαίνει   συζήτηση,   διευκρίνιση,   κατανόηση.   Προσέγγιση   με   το   κουβέδιασμα.   Υπάρχουν   διάλογοι   πολλών   μορφών,    για   κάθε   θέμα.   Στο   ποιητικό   κουβεντολόϊ,   στ΄   Απεράθου,   έχουμε   και   τους   διαλόγους.   'Εχουν   γίνει   χιλιάδες   τέτοιοι   διάλογοι,  κατά   καιροί.   Καταπληκτικοί   σε   ποιότητα,   επίπεδο,   οξύνοια,   με   κοτσάκια,   τετράστιχα   ή   και   εξάστιχα,   ακόμα..   (Εδώ   θα   αναφερθούμε    στα   κοτσάκια).   Ό,τι   θες,   το   λες,   με   μορφή   έξυπνου   στίχου...

     Τα   κοτσάκια,   μπορεί,   εκτός   από   ένα   -   ένα,  να   βγαίνουν   και   αρκετά   μαζί,   για   οποιοδήποτε   θέμα.   Μπορεί   μιά   παρέα   να   πιάσει   το   τραούδι   --   με   παλιά   ή    '' εκείνης   της   στιγμής ''   βγαλήματα  --   και   απο   το   βράδυ   μέχρι   το    πρωΐ,   που   θα   ξημερώσει   ο   Θεός,   την   άλλη   ν    ημέρα,  να  λέσι,   ασταμάτητα....   Να   έχουμε,   δηλαδή,   ένα   διάλογο   μακράς      διαρκείας.   Ένα,   ατελείωτο,   ποιητικό   κουβέδιασμα.   Και   θά   ΄ναι    κανείς   πολύ     τυχερός,   αν   μέλος   μιάς   τέτοιας   παρέας,   το   βιώσει.   Δεν   πρόκειται   να   το      ξεχάσει    ποτέ    και   πάντοτε,   θα   το   νοσταλγεί   και   θα   θέλει   να   το   ξαναζήσει...

     Στους   διαλόγους   αυτούς,  φιλικούς   ή    αντιπαράθεσης    τα   δύο   μέρη,   ανοίγουν  κάποιο   θέμα   ή   απαντούν,   αμέσως,   με   κοτσάκια   τελειοποιημένα.  Και   πολλές   φορές   πολύ   καυστικά,  που    ΄γγίζουνε   την   καρδιά   τ΄  αθρώπου...     Τσι   μαχαιριάς,   που   λέμε ·    πολύ   ΄γγιχτικά.   Για   να   πάρουν   --   στο   ίδιο    υψηλό   ποιοτικό,   στιχουργικό,   επιπέδο   --   μιά    φιλική,   επαινετική   ή   αποστομωτική,   άμεση,   έμμετρη   απάντηση...   Αυτοσχεδιασμοί    έντεχνης   μορφής.

     Παλαιότερα,   μιά   κοπέλλα,   εύρισκε   την   ευκαιρία,   με   τον   διάλογο,   να   εκφράσει   τα   συναισθήματά   της,    το   τι   νοιώθει,    τι   σκέπτεται,   κάποια   ανησυχία   της,   μιά   κρυφή   σκέψη,   που   την   βασανίζει   και   την   καίει...   Ή   ο   νεαρός,   να  κάμει   το   παράπονό   του,   να   δώσει   κάποια   εξήγηση,   μιά   σοβαρή   υπόσχεση...   Ήταν   μιά   ευκαιρία   ιά   κουβεντολόϊ,   μεταξύ   τους.   Γνωστοποίηση,   εξωτερίκευση   αισθημάτων   και   γλυκειά   αναμονή   θετικής   ανταπόκρισης...   Αρκετά   από  αυτά,   έχουν   ειπωθεί,   μεταξύ   ερωτευμένων   νέων,   ενώ   χόρευαν    την   βλάχα,   πάνω   στα   χωμάτινα   δώματα      τ΄  Απεράθου.   Και   έμειναν   στην    ιστορία.

     Τα   κορυφαία   και    τα   πιό   αγαπημένα   κοτσάκια   ή   διάλογοι   ήτανε,   πάντα,   τα πεισματικά...   Μπορεί,   βέβαια,    να   είναι   και   φιλικά   ή  επαινετικά   τα   λόγια   των   κοτσακιών   ή   και   οποιασδήποτε   άλλης   μορφής   θέλουμε   εμείς.   Αφορμή   για  στιχοπλοκή   να   υπάρχει...    Κατάθεση   ευστροφίας   και   φυσικής   στιχουργικής   ικανότητας.   Πάντοτε,   μπορούμε   να   κάνουμε   κάθε   κατάσταση    της   ζωής   αιτία   για   όμορφη   στιχοδημιουργία...

     Μπορούν   να   συνομιλούν,   για   ώρα   πολλή,   μ΄  αυτό   τον   τρόπο...   θυμίζοντας   ποιητικούς   αγώνες,   στην   Αρχαία   Ελλάδα.  Με   καταπληκτικά   δείγματα,   ποιοτικότερα   των  αρχαίων   διαλόγων.   Στιχομυθίες,   με   πανέξυπνους,   υψηλής   ποιοτικής   στιχουργικής   τέχνης   διαλόγους,   που   αν   είσαι   ακροατής,   παρακαλάς,    να   μην   τελειώσουν,   ποτέ...   Θαυμασμός   για   το    επίπεδο   του   αστραπιαίου   ελιγμού   και  τις   ευφυείς   απαντήσεις   -   ανταπαντήσεις.   Η    σημερινή   Ελλάδα,   συνέχεια   της   Αρχαίας...


Μερικά   παραδείγματα,   τέτοιων   διαλόγων   :  

---   Μο΄   ΄μήνυσε,   πως   :   ---  Δε   φελλώ  
κι   άμα   ν το   θυμηθώ,   ελώ...

---   Αλλά,   το΄   ΄πάντησα   κι   εώ :
---   Σιά,  το   μ πολυέλαιο ...

..................................................

--   Ήθελα   να   ξέρω   τίνος
μοιάζεις   κι   είσαι   τόσο   χτήνος...

--   Κι   αφού   είμαι   χτήνος,   θε   να
μοιάζω,   ασφαλώς,   σ΄  εσένα...

..................................................

---   Τα   χαλάσαμε   και   ά   μπο-
ρώ,    σε   μοναστήρι   θά   ΄μπω...

---   Και   θά   ΄ρχομ΄  απο   μακρυά,
να    σε   θωρρώ,   καλόγρια...

..................................................

     Ένα   παράδειγμα   ανταπάντησης   σε  διάλογο,   απο   τα   καλύτερα,   κατά   τη   γνώμη   μου   --   σε   στιχουργικό   επίπεδο   --   είναι   και  το παρακάτω   :

---    Έχω  ΄να    ζευγάρι   σοσο-
νάκια    κι   έλα   να   στα   δώσω...

---   Πέψε   τα,   τω   μ Πολιτάνω
σας,   μά   έχω   ΄ώ   και   βάνω...

..................................................

Αναφέρω   και  ένα   παράδειγμα   με   τετράστιχα   :

---   Θυμήσου,   που   σε   φίλησα,
μέσα   στο   φουρναριό   σας
κι   είχα   τη   σκάφη   μάρτυρα
και   το   φουρνόξυλό   σας...

---   Όπου   ΄πες,   πως   με   φίλησες,
ιά   να   με   ρεζιλεύγεις ·
μα   ΄σύ   πονείς   και   ιατρικό
του   πόνου   σου   υρεύγεις...


 Το   ίδιο   ισχύει   και   με   τα   εξάστιχα..



                                                             Νίκος   Σαρρής   

Από  την    συλλογή   μου   :   '' ΑΠΕΡΑΘΙΤΙΚΑ   ΤΡΑΟΥΔΙΑ  :  ΕΡΕΥΝΑ  ΚΑΙ   ΑΝΑΛΥΣΕΙΣ... ''.

σ.   σ.   :
     Για   κάθε   κοτσάκι   ή   ομάδα   κοτσακιών,   μπορούμε   να   μιλούμε   πολλή   ώρα      ή   να   γράψουμε   αρκετές   σελίδες   αναλύοντάς   το.   Κάθε   ένα     είναι   μιά   ιστορία.   Γι   αυτό   και   πάντα,   στο   τέλειωμα   του    κοτσακιού   --   ή   και    του   τετράστιχου   --    βάζω   αποσιωπητικά...   στο   f.b.   μου ,  αλλά   και   στο   κανονικό   γράψιμο   στα    δικά   μου   τραούδια.

     Θα   μπορούσα,   να   παραθέσω,   εδώ,    πολλά   παραδείγματα...   Αναφέρω,   λίγα,   ως   δείγματα,   με   σκοπό   την   καλύτερη   κατανόηση   και   πιό   ολοκληρωμένη   εικόνα   του   θέματός   μας.


Από   το   βιβλίο   μου   :   ''   Σταχολόημα...   '',   (2018).


Κυριακή 26 Ιουνίου 2016

Πνευματικό Χρέος...



Σ΄  όλες   τσι   δύσκολες   στιγμές,
όπου    περνούσ΄  οι   Τόποι,
πρέπει   να   μπαίνουσ΄  αμπρουστά
πνευματικοί   αθρώποι...                                              (Κ/Κ   ΤΕ΄- 459)

Ετσά ν  κι   εώ,   Πατρίδα   μου,
σα   Χρέος   μου    το   κάνω ·
και   πάντα,   θα   σε   βοηθώ,
ιά   να   τραβάς,   ιά   πάνω...                                      (Κ/Κ   ΤΕ΄- 460)

Πρέπει   να   δώσωμ΄  ώθηση,
η   χώρα   ά   γ   '' καθίσει  ''...
να   πάρει,   πάλι,   αμπρουστά
και   να   ορθοποδίσει...                                                (Κ/Κ   ΤΕ΄- 461)

Παίρνω   κι   εώ,   Πατρίδα   μου,
το   θάρρος   και   σου    γράφω
τραούδια,   ιά   θα   σ΄   αγαπώ,
ώσπου   να   μπώ   στο   ν τάφο...                               (Κ/Κ   ΤΕ΄- 462)



                                                                                      Νίκος   Σαρρής   


Από   την   συλλογή   μου   :    ''   ΤΑ   ΤΡΑΟΥΔΙΑ   ΤΣΙ   ΚΡΙΣΗΣ   ''.


Από   το   βιβλίο   μου   :   ''   Σταχολόημα...   '',   (2018).

Κυριακή 22 Μαΐου 2016

Μες στη γ καρδιά μου...




Μες   στη   γ καρδιά   μου   και   στο   νού,
δεν   έχω   χώρο   ιά   άλλη,
που   όλα   τα   βαστάς   εσύ,
αγάπη    μου,   μεγάλη.                                               (Κ/Κ   ΤΑ΄- 105)

Μες   στη   γ καρδιά   μου   και   στο   νού,
σ΄  άλλη   δε   γ κάνω   τόπο,
ιατί   εσένα   διάλεξα,
στολίδι   των   αθρώπω.                                              (Κ/Κ   ΤΑ΄- 106)

Μες   στη   γ καρδιά   μου    και   στο   νού,
άλλης   δε   δώνω   θέση,
ιατί   ΄σαι   ΄σύ   η   μοναδικιά
απ΄  όλες,   που   μ΄  αρέσει.                                      (Κ/Κ   ΤΑ΄- 107)

Και   τη   γ καρδιά   μου   και   το   νού
σε   κατοχή,   μου   τά   ΄χεις
κι   αξάνοιε   να   μ΄  αγαπάς
τα   χρόνια   που   υπάρχεις.                                       (Κ/Κ   ΤΑ΄- 108)



                                                                                 Νίκος   Σαρρής    


Από   το   βιβλίο   μου   :   ''   Σταχολόημα...  '',   (2018).

Κυριακή 24 Απριλίου 2016

Το κινητό σου...


Καλά   -   καλά,   κοπέλλα   μου,
μ΄   έχεις   ξετρελλαμένο,
ιά   ΄φτό   κι   έχω   το   βλέμμα  μου,
πάνω   σου   καρφωμένο.                                            (Κ/Κ   ΤΑ΄- 71)

Καλά   -   καλά,   με   λώλανες,
με   τα   γλυκά   σου   μάθια
και    στη   γ καρδιά   μου   ήνοιξες
καινούργια   μονοπάθια.                                            (Κ/Κ   ΤΑ΄- 73)

Καλά   -   καλά,   αστέρι   μου,
μού   ΄νοιξες   τη   γ καρδιά   σου,
ιά   νά   ΄μπω,   στα   κατάβαθα,
να   δώ   τον   έρωτά  σου.                                          (Κ/Κ   ΤΑ΄- 609)

Το   κινητό   σου,   γράψε   μου
και   δος   μου   το,    με   τρόπο,
ιά   να    σε   πάρω   αύριο,
στολίδι   των   αθρώπω...                                            (Κ/Κ   ΤΑ΄- 72)



                                                                    Νίκος   Σαρρής    


(Δημοσιεύθηκε   11 / 5 / 2013,   στο  Blog   μου).

Κυριακή 20 Μαρτίου 2016

Δύσκολα η αγάπη μας...


Δύσκολα   η   αγάπη   μας
να   συγκριθεί   με   άλλη
και   τό   ΄χω   πως   μοναδικιά,
στα   χρονικά   θα   μείνει ·
πο΄    ΄ρχέψασι    τα   πάθη   μας
κι   οι   πόθοι   οι   μεγάλοι,
σε   ηλικία   παιδικιά
και   δε   θωρρώ   να   σβήνει.                (Κ/Κ   ΟΔ΄- 48)

Δύσκολα  την   αγάπη   μας
μ΄  άλλη   να   τη   συγκρίνω,
ιατ΄  άλλες   δεν   υπήρχασι
που   να    ενούσι   έπη ·
και   ξαναζεί   στη   σκέψη   μας,
σα   ν το   γ καιρό   εκείνο,
μα   την   εκαταστρέψασι
τα   όχι   και   τα   πρέπει.                       (Κ/Κ   ΟΔ΄- 49)



                                                                                       Νίκος   Σαρρής           

                                                                        
σ.σ.   :     οκτάστιχα   δικού   μου   τύπου.


Από   το   βιβλίο  μου   :   ''   Σταχολόημα...   '',   (2018).


Κυριακή 14 Φεβρουαρίου 2016

Υψέλι... , ( 5 ).


Στην   Ελλάδα,   όλο   θαρρούσι... 
                                                                                                                          (Α''  -   1162)

Μ΄  ένα   χαμόελο,   ανοίουσι   πιό  εύκολα   οι   πόρτες...                                                                                                                                      (Α''   -   921)

Τα   τραούδια   μου   ΄ναι,   το     χρέος   μου   στην   αθρωπότητα...        
                                                                                                                          (Α''   -   662)

Τ΄  Απεράθου   δεν   ήνοιωσε,   ποτέ,   την    ανάγκη   να   βγάλει   τραουδιστές.   Ιατ΄  ετραουδούμα   ν   όλοι...                                 
                                                                                                                          (Α''   -   631)

Αλυσοδένουσι   τη   γής...                          
                                                                                                                          (Α''   -   1185)



                                                                       Νίκος     Σαρρής

Από   την   συλλογή   μου   :   ''   Υψέλι...   ''

σ.σ.      :     Οποιαδήποτε   αναφορά,   κοινοποίηση   ή   μεταφορά   φράσης,   γίνεται,    μόνον,   με   την   προσθήκη   και    του   ειδικού   κωδικού  αριθμού,   που   την   συνοδεύει. 


Από   το   βιβλίο   μου   :   ''   Σταχολόημα...   '',   (2018).

Κυριακή 24 Ιανουαρίου 2016

Σύνερθε...




Σύνερθε,   ιά  δε   θα   μπορείς,
μετά   που   θα   ξυπνήσεις,
να   ξανακάμεις   τίοτα,
πίσω   να   με   υρίσεις.                                            (Κ/Κ  ΤΣΤ΄- 414)

Σύνερθε,   ιατ΄  ο   πόνος   μου,
ά   σώσει   και   πολλύνει,
θα   ψάξω   σ΄  άλλη   αγκαλιά
ιά   νά   ΄βρω   τη   γαλήνη.                                     (Κ/Κ   ΤΣΤ΄- 415)

Σύνερθε,   όσο   ΄ναι   νωρίς
κι    ακόμα   προλαβαίνεις
--   κι   αφού   πως   σ΄  αγαπώ  θωρρείς
και   το   καταλαβαίνεις.                                         (Κ/Κ   ΤΣΤ΄- 416)

Σύνερθε,   ιατί   άμα   μ πώ
να   φύω   να   σ΄  αφήσω
και   πλανητάρχης   να   ενείς
δε   με   υρίζεις   πίσω...                                           (Κ/Κ   ΤΣΤ΄- 417)



                                                                    Νίκος   Σαρρής   


Από   το   βιβλίο   μου   :   ''   Σταχολόημα...   '',   (2018).