Λαγκάδα...

                                                                                                                            

Βόρτα   Κρηνί   και   Πέταλο

κι   απάνω   φιγουράρει

και   καμαρώνει   ο   Θεός

μαζί   με   το   φεγγάρι.                                                             (Κ/Κ   ΤΒ΄- 349)

Νύχτα   κι   αγάπη   κι   έρωτας

και   άμμος   και   Λαγκάδα ·

ίντα   δε   μού   ΄ρχεται   στο   νού,

σε   κάθα   φεγγαράδα.                                                (Κ/Κ   ΤΒ΄- 350)

Παιδιά,   τραούδια,   θάλασσα

κι   έρωτας,   που   δε   σβήνει,

σ΄  ένα   λιμάνι   όμορφο,

στο   νού   μου   θ΄  απομείνει.                                               (Κ/Κ   ΤΒ΄- 351)  

Του   φεγγαριού   υπέροχο

είν΄  το   μονοπατάκι,

μα   δε   ξεχνώ,   μιάς   βραδυνιάς,

τ΄  ατέλειωτο   φαρμάκι...                                           (Κ/Κ   ΤΒ΄- 352)

                                                                                 Νίκος   Σαρρής

Από   το   βιβλίο   μου   :   '' Σταχολόημα... ''

                                                     

σ. σ.  :  Αυτονόητο είναι, πως απαιτείται ειδική άδεια, για να τραγουδηθεί.