Αρρώσκεια εκατάντησε
το πάθος μου ιά σένα ·
και είχα όνειρα πολλά,
ιά σένα, καμωμένα. (Κ/Κ ΤΕ ΄- 241)
Καλά - καλά πουπούλησες
το αίμα τω γ κοκκάλω,
πό΄ ΄χω, που με τη σκέψη σου
ζώ και με τίοτ΄ άλλο. (Κ/Κ ΤΕ ΄- 242)
Ιά σκέψου πως σ΄ εγάπησα...
και ίντα ΄χω τραβήξει
και πως ευτός ο έρωτας,
ποτέ, δεν είχε λήξη. (Κ/Κ ΤΕ ΄ - 243)
Ακούω κόσμο και ντουνιά
ό,τι τσι τρώσ΄ οι πόνοι,
μα πες μου, τι να πώ κι εώ,
τώρα, δεκάδες, χρόνοι. (Κ/Κ ΤΕ ΄- 244)
Νίκος Σαρρής
Από το βιβλίο μου : '' Σταχολόημα... '', (2018).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου