Οι φίλοι μου ΄ναι φίλοι μου,
μέχρι που να πεθάνω
και δε ν τζ΄ αλλάζω τσι παλιοί
καινούργιοι όντε γ κάνω. (Κ/Κ ΤΕ΄- 19)
Τσι φίλοι μου παντοτινοί
και σταθεροί τσι θέλω
-- σα μ πού ΄μαι ώ, σε όλα μου --
να τσ΄ έχω και ιά μέλλο. (Κ/Κ ΤΕ΄- 20)
Ο φίλος ιά να σου σταθεί,
πρέπει να τ΄ αποδείξεις
πως το ν τιμάς και τη γ καρδιά,
πό΄ ΄χεις, να του ανοίξεις. (Κ/Κ ΤΕ΄- 21)
Οι φίλοι που αξίζουσι
λίοι ΄ναι στη ζωή μας,
ιά αυτό και πρέπει νά ΄χουσι,
πάντα, τη στήριξή μας. (Κ/Κ ΤΕ΄- 22)
Νίκος Σαρρής
Από το βιβλίο μου : '' Σταχολόημα... '', (2018).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου