Αφού δε σ΄ έχω δίπλα μου,
σε παίρνει τ΄ όνειρό μου
και σ΄ ένα δευτερόλεφτο,
σε φέρνει στο πλευρό μου. (Κ/Κ ΤΕ΄- 355)
Αφού δεν είναι δυνατό,
νά ΄σαι στην αγκαλιά μου,
έρχετ΄αι εκεί το όνειρο
και φέρνει σε κοντά μου. (Κ/Κ ΤΕ΄- 356)
Αφού δε σ΄ έχω πλάϊ μου,
οι δυό μας να μιλούμε,
σε φέρν΄ει επά το όνειρο
και ώρες συζητούμε. (Κ/Κ ΤΕ΄- 357)
Τουλάχιστο, σαν όνειρο,
παίρνε τη θέσ΄η εκείνης,
μα όποντ΄ε έρχεσ΄αι ως επά,
πιότερο, ν΄α απομείνεις... (Κ/Κ ΤΕ΄- 358)
Νίκος Σαρρής
Από το βιβλίο μου : '' Σταχολόημα... '', (2018).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου