Σύνερθε...

Σύνερθε,   ιά  δε   θα   μπορείς,
μετά   που   θα   ξυπνήσεις,
να   ξανακάμεις   τίοτα,
πίσω   να   με   υρίσεις.                                            (Κ/Κ  ΤΣΤ΄- 414)

Σύνερθε,   ιατ΄  ο   πόνος   μου,
ά   σώσει   και   πολλύνει,
θα   ψάξω   σ΄  άλλη   αγκαλιά
ιά   νά   ΄βρω   τη   γαλήνη.                                     (Κ/Κ   ΤΣΤ΄- 415)

Σύνερθε,   όσο   ΄ναι   νωρίς
κι    ακόμα   προλαβαίνεις
--   κι   αφού   πως   σ΄  αγαπώ  θωρρείς
και   το   καταλαβαίνεις.                                         (Κ/Κ   ΤΣΤ΄- 416)

Σύνερθε,   ιατί   άμα   μ πώ
να   φύω   να   σ΄  αφήσω
και   πλανητάρχης   να   ενείς
δε   με   υρίζεις   πίσω...                                           (Κ/Κ   ΤΣΤ΄- 417)



                                                                    Νίκος   Σαρρής   


Από   το   βιβλίο   μου   :   ''   Σταχολόημα...   '',   (2018).