Πικρός σα δηλητήριο
είν΄ ο καφές που πίνω,
που μιά ζωή μαρτύριο
περνώ και αίμα φτύνω. (Κ/Κ ΤΑ΄- 367)
Είν΄ ο καφές, καθημερνά,
ένα πικρό φαρμάκι,
που πίνω, ιατί δε μ περνά
του πόνου το σαράκι. (Κ/Κ ΤΑ΄- 368)
Είν΄ ο καφές μο΄ ΄να ψακί
κι ένας πικρός καρκίνος
και νιώθω μες στη φυλακή
να μ΄ έχουσι, σα χτήνος. (Κ/Κ ΤΑ΄- 369)
Νίκος Σαρρής
(Δημοσιεύθηκε 3 / 5 / 2014, στο Blog μου).
